In 1787 stonden er in de Stadshalle (het huidige stadhuis), naast den amigo drie grote brandspuiten. De Opper-brand-spuitmeester toen was vermoedelijk ene Charles Wouter Geerts. In onze archieven vond ik terug dat men op 25 februari 1822 is overgegaan tot de oprichting van een pompierskorps, de naam van de eerste bevelhebber is niet meteen bekend.
Deze brandweerdienst heeft bestaan tot in 1859, want op 25 oktober 1859 is er een reoganisatie geweest en werd J.B Goossens aangesteld als bevelhebber. In 1862 werd de heer Smets bevelhebber en bij de inrichting van het gewapend korps in 1894 werd Alfons Hertsens aangesteld tot Kapitein-bevelhebber hij zou het korps gedurende 36 jaar leiden, op 4 april 1930 werd zijn opvolger Jan Dogaer tot Ere-Bevelhebber benoemd.
Op 3 oktober 1933 nam Jacques De Coster het bevel over. Foto van de toen nog jonge Jacques als brandweerman in 1902
Op 3 maart 1939 wordt de heer Noëz Leopold benoemd tot Luitenant-bevelhebber. Op 25 september 1944 wordt de aanstelling ingetrokken door het stadsbestuur en wordt betrokkene eervol ontslagen. Volgens goed ingelichte bron waren er vermoedens van medewerking met de Duitse bezetter.
Tijdens de periode van de Tweede Wereldoorlog werd bij collegebesluit op 5 oktober 1944, Emiel De Coster, zoon van Jacques De Coster tijdelijk aangesteld als Olt.bevelhebber. Hij werd nooit officieel benoemd. Toenmalig socialistisch burgemeester Anthoon Spinnoy had aan Emiel De Coster gevraagd om met zijn brandweerkorps deel te nemen aan de 1 mei stoet, hij weigerde dit principieel. Dit was de reden van zijn niet beoeming.
Op 20 juli 1950 voert het college een reorganisatie door in het brandweerkorps met gevolg dat Emiel De Coster niet langer bevelhebber meer is. Hij krijgt 6 maand vooropzeg en werd opgevolgd door Jozef Thues.
Op 1 juni 1968 treed de heer Georges Hendrickx in dienst als opvolger van Cmdt.Thues. Voordien was Hendrickx sinds 1 februari 1956 conducteur bij de stedelijke regie waterleiding in de Dijlestad.
Daar werd Hendrickx meteen al geconfronteerd met een zware brand. Het moet zijn
dat hij een speciale feeling had, want toen hij op 1 februari 1956 van het groot station door de Bruul ging, stonden de pompiers me daar met groot alarm en veel gespuit af te wachten en te begroeten, want cinema Rio en Rex stonden
in lichterlaaie.
In mijn geheugen zit nog de ontploffing van Metalurgia het bommenkot genaamd. In 1967 overleed burgemeester A. Spinoy en brandweerbevelhebber Thues. Begin '68 werd me gevraagd of ik naar de brandweer wou overgaan. Na een examen deed ik mijn intrede bij de Mechese brandweer vertelt Georges. Aanvankelijk voerde de commandant het bevel over 33 manschappen.
Onder zijn leiding werd het Mechelse beroepskorps uitgebreid tot 89 man, veel te weinig vond hij.
Mijn eerste brand was op zaterdagvoormiddag in de Spreeuwenhuisstraat, waar een opslagplaats van een garnierderij in de fik stond. Ik ging naar alle branden om mij zo snel mogelijk op de hoogte te brengen. Maar de eerste echte grote brand kwan eraan op een avond in maart 1969, op de Putsesteenweg in Sint Katelijne waver. Een tankwagen met 8.000 liter propaangas stond in brand in een benzinestation vlak voor een fabriek waar gasflessen werden gevuld.
Toen ik ter plaatse kwam zag ik een enorme steekvlam uit de tankwagen komen. Ik plaatste mijn auto op 50 m voor de brand voor het bedrijf Peeters, de baas vroeg me nog; het kan toch zeker geen kwaad dat het ontploft, want anders zijn al mijn ruiten kapot. Ik antwoordde nee man anders zou ik mijn auto hier toch niet zetten. Later zou het wel anders uitdraaien ... de tankwagen ontplofte. Net een V1 bom. Vijf manschappen werden met zware verwondingen weggevoerd.
De meeste grote branden die Hendrickx in zijn carriëre voor de geest schieten: op 8 april 1971 wanneer de winkel Piessens
op de Battelsesteenweg uitbrandde, op 29 augustus 1972 toen de St Romboutstoren brandde, de kistenloods van de tuinbouwveiling in Sint Kat Waver die op 10 april 1974 plat werd gelegd net zoals het blikjesbedrijf Eurocan aan
de Nekkerspoel Borcht en het fineerbedrijf Mariën aan de Auwegemvaart in augustus 1974, de ontploffing van het benzinestation in 1975, de brand bij Marie Thumas in oktober 1978, het meubelbedrijf Meurop in Rijmenam in mei 1979.
De grote branden bleven toen komen.
De meest trieste ervaring was het drama waarbij op 29 april 1975 vier van mijn manschappen om het leven kwamen bij een helikopterongeval te Walem. Dat waren verschrikkelijke momenten. Ook daarna toen ik met de Mille Rombouts (toenmalig Adjudant) de families van de slachtoffers ben gaan verwittigen. Zij blijven steeds in mijn herinnering.
Maar er waren ook vele gelukkige momenten. De grootste voldoening van Georges Hendrickx was de verbouwing van de brandweerkazerne in 1982 en Mechelen werd toen aangeduid als Y-Centrum.
Op 1 juni 1994 gaat Cdt. George Hendrickx met pensioen. Na een loopbaan van 25 jaar als bevelhebber van ons korps, is dit verder uitgegroeid tot 89 manschappen en heeft dit een goede reputatie verworven.
Op 1 juli 1994 wordt Kpt. Jean Cassimon officïeel bevordert wordt tot Kpt. Cdt
van de Mechelse brandweer. Het korps beschermt op dat ogenblik een gebied met 125.000 inwoners.
Cassimon was reeds 23 jaar in dienst bij de Mechelse brandweer. Als je vader ook al heel zijn leven pompier is geweest word je ontegensprekelijk ook in die richting geduwd. De verhalen van vader Petrus boeiden mij zodanig dat ik hier nog geen dag spijt van heb.
Zijn eerste stappen bij de Mechelse brandweer zette hij in juli 1975 als Onderluitenant. Een vaste benoeming kreeg hij op 1 juli 1976, hij behaalde het brevet van preventionist en werd in 1978 tot Kapitein bevorderd. Hij was van dan af tweede hoogste officier in commando.
Op 1 mei 2004 ging Cdt. Jean Cassimon met pensioen, en er werd sindsdien geen nieuwe commandant meer aangesteld. Mechelen was zo het enige beroepskorps dat over geen echte bevelhebber beschikte, er werd wel een waarnemend diensthoofd aangesteld.
Door de brandweerhervorming op 1 januari 2015 is het stedelijk korps van Mechelen dan opgenomen in de Hulpverleningszone Rivierenland.
De toekomst zal uitwijzen of dit een echte verbetering zal zijn...
Jozef Thues
Trad op 15 november 1950 in dienst als bevelhebber van de gemeentelijke gewapende brandweer te Mechelen, hij volgde Emiel De Coster op. Hij werd geboren in Antwerpen op 11 mei 1906. In 1967 overlijdt de heer Thues.
Gedurende 17 jaar en onder zijn impuls bouwde hij aan de Mechelse brandweer. Met een stevige kern van beroepspersoneel organiseerde hij de brandbestrijding in de regio Mechelen.
De grote stadsbrand in Chicago (Illinois) in 1871. Het hele verhaal op:
De meest trieste ervaring in ons korps was het drama waarbij op 29 april 1975 vier manschappen om het leven kwamen bij een
helikopterongeval te Walem. Dat waren verschrikkelijke momenten. Zij blijven steeds in onze herinnering. De grootste voldoening van Georges Hendrickx was de verbouwing van de brandweerkazerne in 1982, Mechelen werd toen
aangeduid als Y-Centrum.
